Σχέσεις… Η αιώνια μάχη των δύο φύλων. Κυνήγι ,εξάρτηση, ανάγκη, ένα αιώνιο παιχνίδι εξουσίας και κυριαρχίας , πόσο τα βαρέθηκα όλα αυτά. Θα πάω σε μοναστήρι στο Άγιο Όρος , εκεί να μην ξανά δω γυναίκα. Να ηρεμήσει το κεφάλι βρε αδερφέ…. Μακριά από τα πάθη τους εγωισμούς και όλα τα συναφή.
Σε τι κατάσταση φτάνουμε όταν μπαίνουμε σε αυτό το παιχνίδι. Τι ψέμα τι χαζομάρες και όλα αυτά για να ικανοποιήσουμε τον εγωισμό και μόνο. Ιδίως οι γυναίκες όχι ότι και εμείς πάμε πίσω αλλά στον εγωισμό νομίζω ότι οι γυναίκες έχουν την πρωτιά.
Τους αρέσει να ζούνε στους φανταστικούς κόσμους της ουτοπίας του έρωτα. Τι ωραία εποχή όμως, όταν ζει κάποιος την περίοδο του έρωτα. Με τον έρωτα όμως γεννιέται το συναίσθημα το οποίο τρέφεται με τον εγωισμό…. Λίγο κακή διαχείριση και αρχίζουν τα προβλήματα… Το συναίσθημα συνεχώς ζητά. Θέλει συνεχώς και εμείς το τρέφουμε και όσο μεγαλώνει θέλει, συνεχώς και ποιο πολύ. Φαύλος κύκλος που μπαίνουν δύο άνθρωποι και στροβιλίζουν ασταμάτητα. Έτσι μεγαλώνει και ο εγωισμός , κακό αυτό…. Ο εγωισμός ,βλέπεις, δεν έχει αντίθετο για να αντισταθμιστεί και αν μεγαλώσει είναι δύσκολο να το διαχειριστείς. Και τότε αρχίζουν τα ωραία που έλεγα και πριν , ζήλιες ,πάθη, μαλώματα. Θερίζει ότι έσπειρε, ο εγωισμός και χαίρεται. Και εμείς τα χαϊβάνια χορεύουμε στους ρυθμούς του… Και συνεχίζουμε να τον τρέφουμε…
Μετά έρχεται και ο χωρισμός… κάθεσαι και σκέφτεσαι…. Και λες … τώρα τι;;;;
Καταλαγιάζουν τα πάθη. Ο εγωισμός πέφτει σε λήθαργο για λίγο και επικρατεί, κάπως, λογική… Μέχρι να ξανασυναντήσεις αυτό που σε κάνει τρελό. Μετά ξανά τα ίδια . Δεν βάζουμε και μυαλό… τελικά είναι στην φύση μας ;;;;Δεν νομίζω είναι μάλλον θέμα πνευματικής καλλιέργειας ή απλά είμαστε μαζόχες. Άλλωστε την πορεία και την εξέλιξη μίας σχέσεις την ξέρουμε από την αρχή της, το δύσκολο είναι να την αποδεχτούμε.
Το έχω σκεφτει πολλές φορές αυτό που λες. Αν όλες οι σχεσεις δλδ ακολουθούν αυτη την πορεία και τι παει στραβα και γινομαστε εγωιστές.
ΑπάντησηΔιαγραφήΠάντως παίζει καποια στιγμή στη ζωή να συναντηθούνε δυο άνθρωποι που έχουν αποφασισει να αφήσουν κατα μερος τον εγωισμό και να αγαπησουν ο ενας τον άλλο χωρις όρια.
Σημαντικό επίσης να μην περιμενεις (γενικά μιλάω) τον ουρανο με τα αστρα απο ενα έρωτα, αλλά να παίρνεις μονο αυτα που εχει να σου δωσει και να λες και ευχαριστω.
Στον απόλυτο έρωτα δεν ψάχνεις να βρεις τι θα σου δώσει,δεν σε νοιάζει μάλιστα...θέλεις και έχεις ανάγκη (γιατί δεν ξέρω) μόνο να δώσεις, να φροντισεις,να αγαπησεις όσο ποιο ανιδιοτελή γίνεται.
ΑπάντησηΔιαγραφήΟ εγωισμός όπως είπα έρχεται λόγο του συναισθήματος το οποίο μονο ζητάει από τον άλλον ...τι ζητάει...;οτιδήποτε για να ικανοποιηθεί και για να μπορέσει κάποιος να τον διαχειριστεί αυτόν τον εγωισμό θέλει πολύ μεγάλο πνευματικό αγώνα και πνευματική καλιεργεια.
Ταπεινή μου άποψη.....
τι επαθες εσυ τωρα???
ΑπάντησηΔιαγραφήσε κολλησα? ¨:))))
μπα φίλε μου μην ανησυχείς, έχω γίνει αρκετά «γουρουνοπετσος» ,πλέων για να έχω τέτοιες ψυχολογικές μεταπτώσεις.
ΑπάντησηΔιαγραφήΑπλά μοιράζομαι κάποιες σκέψεις-διαπιστώσεις που κάνω και βγάζω μέσα από τις προσωπικές εμπειρίες.
Πέρασα για μια καλησπέρα στα γρήγορα
ΑπάντησηΔιαγραφήγιατί μαλλον δεν θα προλάβω να ξαναμπώ πριν τις διακοπές!Φιλιά πολλα
Φαντάσου ένα νεογέννητο σύμπαν και νεοσχηματισμένα ουράνια σώματα. Δεν έχουν ακόμα πάρει την τελική τους μορφή, ούτε το μέγεθος, ούτε το τη σύσταση, ούτε καν το είδος τους. Τι θα γίνουν; Θα γίνουν αστέρια, ήλιοι; Θα γίνουν πλανήτες; Δορυφόροι πλανητών, κομήτες; Δεν έχουν ούτε μια σταθερή τροχιά άλλοτε τα τραβάει το ένα βαρυτικό πεδίο και άλλοτε το άλλο. Βίαιη φάση, γεμάτη αλλαγές, τίποτα δεν θα είναι αύριο όπως φαίνεται σήμερα. Και έπειτα καθώς ο χρόνος περνά παγιώνονται, το πέρασμά τους από άλλα ουράνια σώματα, οι τροχιές που ακολουθήσαν τα μορφοποίησαν, τα πλάθουν σε αυτό που τελικά θα γίνουν. Και τότε θα βρουν εκείνο που θα τους ασκήσει την τελική έλξη, εκείνο που θα τους κρατήσει σε τροχιά.
ΑπάντησηΔιαγραφήΤo ίδιο γίνεται και με τους ανθρώπους, με τις σχέσεις. Κάθε σχέση είναι ένα κεφάλαιο, ένα μάθημα, κάτι θα δώσουμε κάτι θα πάρουμε, κάπως θα αλλάξουμε, θα μας πλάσει σε κάτι άλλο, σε κάτι νέο, ελπίζω, βελτιωμένο. Κι όταν τελειώσει η μαθητεία και γίνουμε αυτό που είναι να γίνουμε βρίσκουμε αυτό που θα μας συμπληρώσει. Οι τροχιές μας συναντιούνται και η έλξη που ασκεί ο ένας στον άλλον είναι τέτοια που θα μας κρατήσει μαζί … για πάντα, ας ελπίσουμε. Σε αυτό τον κοσμικό χορό δε θα χωρά ούτε εγωισμός, ούτε εγώ, ούτε εσύ, παρά μόνο εμείς.
Δυστυχώς με την πάροδο του χρόνου και οι σχέσεις μας αλλοιώνονται περνούν δοκιμασίες που τις χαλαρώνουν ή τις δένουν ανάλογα.Και ο εγωισμός ναι είναι μεγάλος παράγοντας για να διαλύσει και να χαλάσει σχέσεις!
ΑπάντησηΔιαγραφήΚαλό ΣΒΚ να'χει!
Ο εγωισμός είναι κάτι που καταπολεμαται μέσα από βαθύτερες εσωτερικές αναζητήσεις και μεγάλη πνευματικη καλιεργεια.Σίγουρα οι «τριβές» των σχέσεων προσφέρουν μια ωριμότητα αλλά και έδαφος για την αναπτηξη του εγωισμού μας τον οποίο αν δεν μάθουμε να των διαχειριζομαστε η και να τον ελατωσουμε από μέσα μας (όσο είναι δυνατό φυσικά) τότε μέσα από το πάθος του έρωτα,το μόνο που καταφέρνουμε είναι να τον διογκωνουμε.Δεν φτάνει μόνο ο έρωτας για την θεραπεία του εγωισμού.Αντίθετα αν υπάρχει μεγάλος εγωισμός μέσα μας μόνο καταστρεπτικα μπορεί να λειτουργήσει ακόμα και στην περίπτωση που συναντήσουμε έναν μεγάλο έρωτα.
ΑπάντησηΔιαγραφήΚαλησπέρα...
ΑπάντησηΔιαγραφήΔεν ξέρω αν ποτέ "νικάμε" τον εγωισμό μας.. μάλλον συμβιβαζόμαστε...