Ψέματα...ψέματα....ψέματα..!!!!!

Το ποσοστό του ψεύτη στην ιδιοσυγκρασία μου δεν νομίζω ότι ξεπερνά τα φυσιολογικά πλαίσια. Θα έλεγα μάλιστα ότι είναι στα κατώτερα επίπεδα. Όχι ότι δεν λέω, αλλά τουλάχιστον ανήκω στην κατηγορία των συνειδητών ψευτών, όπως την ονομάζω. Θα πω ψέματα, δηλαδή, προκειμένου να εξαπατήσω κάποιον για ένα σκοπό, πχ να του πάρω λεφτά η να τον βάλω να κάνει κάτι για εμένα ή το αγαπημένο μου, να του κάνω κάποια φάρσα, σε αντίθεση με τους ασυνείδητους ψεύτες που λένε ψέματα χωρίς κάποιον ιδιαίτερο λόγω και τις περισσότερες φορές μόνο και μόνο για να αναδείξουν τον εαυτό τους, κάτι που είναι πολύ ελεεινό κατ εμέ.

Το μεγάλο πρόβλημα όμως το αντιμετωπίζω με τις γυναίκες. Εκεί, ομολογώ ότι έχω πει τα ποιο πολλά και περίτεχνα ψέματα. Όχι όμως πέρα από τα επιτρεπτά όρια αλλά προκειμένου για να αποφύγω καταστάσεις και σαν μέτρο προστασίας στις διάφορες επιθυμίες αυτών για περεταίρω συνέχιση της οποιασδήποτε σχέσεις.
Με λίγα λόγια αναγκάστηκα…!!!!
Εντάξει… εντάξει… πλάκα κάνω δεν είμαι εντελώς αθώος αλλά πρέπει να παραδεχτείτε ότι όλοι μας κάποια στιγμή φτάσαμε σε αυτό το σημείο.
Να μην αναφέρω το τι ψέμα έχω ακούσει εγώ από τις γυναίκες…!!!!
Μην ξεχνάμε πως σε αυτό το κομμάτι είστε πρωταθλήτριες.

Το θέμα μου όμως δεν είναι αυτό αλλά το ότι θεωρώ πως όλο αυτό μου άφησε μία κατάρα την οποία την πληρώνω, μάλλον δυσανάλογα με ότι έχω κάνει.

Μέσα σε όλη αυτήν την υπερδοσολογία ψέματος που έχουμε διαχειριστεί μπερδέψαμε λίγο τις έννοιες και δεν μπορούμε πλέων να αντιμετωπίσουμε την αλήθεια όπως πρέπει. Όχι άδικα μιας και έχουμε ακούσει όλοι άπειρους παπάδες

Στην περίπτωσή μου αντιμετωπίζω το εξής πρόβλημα.
Αν ρωτήσετε την οποιαδήποτε πρώην μου θα σας πει ότι την αγάπησα παρά πολύ και ότι υπήρξα τρελά ερωτευμένος με αυτήν και ότι ίσως ήταν και ή ΓΥΝΑΙΚΑ στην ζωή μου. Αλλά δεν προχώρησε το πράγμα διότι με απήγαγαν εξωγήινοι ή έχω μια ανίατη αρρώστια ή ότι έφυγα στο εξωτερικό για εγχείρηση αλλαγής φύλου και άλλα πολλά

Αν ρωτήσετε αυτές που είχα μόνο και μόνο για να ικανοποιώ τις όποιες σωματικές μου ανάγκες (για τον πούτσο δλδ) θα σας πουν ότι με λυπούνται γιατί με βλέπουν στον δρόμο και ξέρουν ότι ακόμα δεν ξεπέρασα τον μεγάλο μού έρωτα για αυτές.

Αν ρωτήσετε όμως αυτές που αγάπησα πραγματικά και που έχουν παίξει σημαντικό ρόλο στη ζωή μου και υπάρχουν ακόμα μέσα μου θα σας πουν ότι δεν τις αγάπησα και ότι έχουν παράπονα και ότι δεν υπήρξα ειλικρινείς μαζί τους και άλλες τέτοιες μαλακίες

Και ρωτάω τώρα εγώ, θέλεις δλδ να σε ταράξω στο ψέμα για να είμαστε ευτυχισμένοι;
Έχεις εντρυφήσει τόσο πολύ στο παραμύθι που πλέων έχεις αλλεργία στην αλήθεια;

Γιατί αν μου πεις ότι έχεις τόσο χαμηλή αυτό-εκτίμηση που δεν πιστεύεις ότι μπορεί κάποιος να σε αγαπήσει μάλλον δεν θα σε πιστέψω εγώ τώρα!

Μια απάντηση παρακαλώ….!!!!!!!!

(μήπως να γίνω gay να ησυχάσω…;;;;;)

ΓΑΜΩ ΤΟ DNA ΜΑΣ !!!!!!!!

Μου στάλθηκε ένα mail σήμερα και μου άρεσε πάρα πολύ….
Απολαύστε…..!!!!!
Να μη νομίζετε ότι μόνο η δική μας γενιά τα κάνει σκατά…
Είναι στο DNA μας τελικά!!!!!!!





Το παλιό μνημόνιο!!!!

****1843****
Διαβάστε τι έγινε στην ελληνική οικονομία το 1843, συγκρίνετε το με το σήμερα και θα αντιληφθείτε τι συμβαίνει στην παγκόσμια και στην ελληνική ιστορία, ανεξαρτήτως εποχών, προσώπων και ονομάτων. Η σύγκριση, μόνο ανατριχίλα μπορεί να προκαλέσει. Έχουμε και λέμε:


Το καλοκαίρι του 1843, η Ελλάδα έπρεπε να καταβάλει στις τράπεζες της Ευρώπης τα τοκοχρεολύσια παλιότερων δανείων που είχε πάρει η χώρα. Δυστυχώς τα λεφτά δεν είχαν πάει σε υποδομές που θα βοηθούσαν την κατεστραμμένη ελληνική οικονομία, αλλά είχαν σπαταληθεί στους εμφυλίους της επανάστασης και στα λούσα του παλατιού και των Βαυαρών συμβούλων του στέμματος. (Σας θυμίζει τίποτα;) Οι τόκοι που έπρεπε να καταβάλλονται κάθε χρόνο ήταν 7 εκατομμύρια δραχμές και ισοδυναμούσαν με το μισό των συνολικών εσόδων του ελληνικού κράτους που έφταναν μετά βίας τα 14 εκατομμύρια ετησίως. Στην πραγματικότητα, με την καταβολή των τόκων δεν περίσσευε τίποτα να επενδυθεί προς όφελος του ελληνικού λαού. (Αυτό μήπως;)
Την άνοιξη του 1843, η κυβέρνηση παίρνει μέτρα λιτότητας, τα οποία όμως δεν αποδίδουν τόσο ώστε να συγκεντρωθούν τα απαιτούμενα για την ετήσια δόση χρήματα. Έτσι, τον Ιούνιο του 1843, η ελληνική κυβέρνηση ενημερώνει τις ξένες κυβερνήσεις ότι αδυνατεί να καταβάλει το ποσό που χρωστάει και ζητά νέο δάνειο από τις μεγάλες δυνάμεις, ώστε να αποπληρώσει τα παλιά. Αυτές αρνούνται κατηγορηματικά (Βρε κάτι συμπτώσεις...)
Αντί να εγκρίνουν νέο δάνειο, εκπρόσωποι των τριών μεγάλων δυνάμεων (Αγγλία-Γαλλία-Ρωσία) κάνουν μια διάσκεψη στο Λονδίνο για το ελληνικό χρέος και καταλήγουν σε καταδικαστικό πρωτόκολλο. Οι πρεσβευτές των μεγάλων δυνάμεων με το πρωτόκολλο στο χέρι, παρουσιάζονται στην ελληνική κυβέρνηση και απαιτούν την ικανοποίηση του. Αρχίζουν διαπραγματεύσεις ανάμεσα στα δύο μέρη και μετά από έναν μήνα υπογράφουν μνημόνιο (!), σύμφωνα με το οποίο η Ελλάδα πρέπει να πάρει μέτρα ώστε να εξοικονομήσει μέσα στους επόμενους μήνες το αστρονομικό επιπλέον ποσό των 3,6 εκατομμυρίων δραχμών, που θα δοθούν στους δανειστές της. (Πάμε πάλι απ' την αρχή. Σας θυμίζει τίποτα;)
Για να είναι σίγουροι ότι το μνημόνιο θα εφαρμοστεί κατά γράμμα, οι πρεσβευτές απαιτούν να παραβρίσκονται στις συνεδριάσεις του Υπουργικού Συμβουλίου που θα εγκρίνει τα μέτρα και να παίρνουν ανά μήνα λεπτομερή κατάσταση της πορείας εφαρμογής τους, αλλά και των ποσών που εισπράττονται. (Τι μου θυμίζει, τι μου θυμίζει...)
Για να μην πολυλογώ, σας αναφέρω τα βασικά μέτρα που επέβαλε η κυβέρνηση μέσα στο 1843 σε εφαρμογή του τότε μνημονίου. Κάθε ομοιότητα με την εποχή μας είναι εντελώς τυχαία και πέραν των προθέσεων του ιστορικού:
1. Απολύθηκε το ένα τρίτο των Δημοσίων υπαλλήλων και μειώθηκαν 20% οι μισθοί όσων παρέμειναν.
2. Σταμάτησε η χορήγηση συντάξεων, που τότε δεν δίνονταν στο σύνολο του πληθυσμού αλλά σε ειδικές κατηγορίες.
3. Μειώθηκαν κατά 60% οι στρατιωτικές δαπάνες, μειώθηκε δραστικά ο αριθμός των ενστόλων και αντί για μισθό οι στρατιωτικοί έπαιρναν χωράφια.
4. Επιβλήθηκε προκαταβολή στην είσπραξη του φόρου εισοδήματος και της “δεκάτης”, που ήταν ο φόρος για την αγροτική παραγωγή.
5. Αυξήθηκαν οι δασμοί και οι φόροι χαρτοσήμου.
6. Απολύθηκαν όλοι οι μηχανικοί του Δημοσίου και σταμάτησαν όλα τα δημόσια έργα.
7. Καταργήθηκαν εντελώς όλες οι υγειονομικές υπηρεσίες του κράτους.
8. Απολύθηκαν όλοι οι υπάλληλοι του εθνικού τυπογραφείου, όλοι οι δασονόμοι, οι δασικοί υπάλληλοι και οι μισοί καθηγητές πανεπιστημίου.
9. Καταργήθηκαν όλες οι διπλωματικές αποστολές στο εξωτερικό.
10. Νομιμοποιήθηκαν όλα τα αυθαίρετα κτίσματα και οι καταπατημένες “εθνικές γαίες” με την πληρωμή προστίμων νομιμοποίησης.
11. Περαιώθηκαν συνοπτικά όλες οι εκκρεμείς φορολογικές υποθέσεις με την καταβολή εφάπαξ ποσού.

Δεν είναι ανατριχιαστικά όμοια με την εποχή μας; Είδατε που οι οικονομικές συνταγές λιτότητας είναι σαν το παλιό καλό κρασί; Ίδιες, αιώνιες, ανυπόφορες. Κι επειδή ξέρω ότι θα ρωτήσετε “τι πέτυχαν με όλα αυτά;”, σας απαντώ: Ο κόσμος εξαθλιώθηκε για μεγάλο διάστημα, οι ξένοι πήραν ένα μέρος των χρημάτων τους, η χώρα είδε κι έπαθε να συνέλθει, αλλά φαλίρισε ξανά μετά από πενήντα ακριβώς χρόνια, με το “Κύριοι, δυστυχώς επτωχεύσαμεν” του Χαριλάου Τρικούπη το 1893. Πάντως, το συγκεκριμένο μνημόνιο του 1843, από πολλούς ιστορικούς θεωρείται μία από τις σοβαρότερες αφορμές για το ξέσπασμα της επανάστασης της 3ης Σεπτέμβρη 1843, που έφερε Σύνταγμα στη χώρα.

(Αναλυτικά η ιστορία του μνημονίου του 1843, στα άρθρα του Τάκη Κατσιμάρδου στην Ημερησία 18,23/9 και 2/10).

Να ‘μαι και πάλι …
Ξέρω χάθηκα για λίγο αλλά δεν απαλλαχτήκατε οριστικά από εμένα.
Σαν την Ελλάδα και εγώ, για λίγο καιρό ξαποσταίνω και ξανά προς την δόξα τραβώ, και αφού ξαπόστασα λοιπόν και πέρασε κάπως η περίοδος γκαντεμιάς που με δέρνει είμαι ξανά πάλι κοντά σας.

Και πως γίνεται και συμβαίνει ρε πούστη μου όλα τα στραβά και τα σκατά να πέφτουν όλα μαζί δεν μπορώ να καταλάβω;

Καλά λένε ότι …ενός κακού μύρια έπονται.

Αυτό σκεφτόμουν και χάζευα το ηλιοβασίλεμα από την παραλία της Θεσσαλονίκης προσπαθώντας να σβήσω τις σκέψεις μου στα υπέροχα χρώματα που δημιουργούσε ο ήλιος σε συνδυασμό με τα σύννεφα, καθρεφτίζοντας όλο αυτόν τον καμβά στην θάλασσα έχοντας σαν καβαλέτο τον Όλυμπο















Και όπως ήμουν βυθισμένος στις σκέψεις μου και στην μαγεία του ηλιοβασιλέματος διαπίστωσα ότι έγινε αυτό που φοβόμουν τελικά\, με αφήσαν όλοι και μείνανε μόνοι τους….!!!!

Δεν πειράζει όμως ….. ουδέν κακόν αμιγές καλού… μιας και πιάσαμε τις παροιμίες.
Θα το αντέξουμε και αυτό. Σε όποιον αρέσουμε για τους άλλους δεν θα μπορέσουμε….. που λέει και ο ποιητής.


Τότε μου ήρθε και η μεγάλη ιδέα….
Αφού, λέω, γούσταρα με το ηλιοβασίλεμα δεν την κάνω Όλυμπο, στο «καπάκι», να δω και την ανατολή…;!!!!!

Χωρίς να το σκεφτώ και πολύ πήρα τηλέφωνο έναν φίλο που είναι ειδικός με τα βουνά του είπα την περίπτωση μου και αμέσως μου πρότεινε ένα πολύ ξεχωριστό μέρος και διαδρομή που είναι ότι πρέπει για περισυλλογή και αντρική κουβέντα.
Έτσι λοιπόν και με 2 ώρες μονό ύπνο, ξεκινήσαμε και να ‘μαι στον Όλυμπο να χαζεύω τα χρώματα από εντελώς άλλη οπτική γωνία.

















Και πιστέψτε με, έπιασε…!!!
Όλα τα παίρνει το βουνό, ακόμα και το κρύωμα που είχα πήρε…!!!

Το μονοπάτι ήταν δύσβατο, αλλά ότι πρέπει για την περίπτωση μου όπως μου είπε ο φίλος. Ο άνθρωπος όταν φτάνει στα όρια του τότε μπορεί και διαλογίζεται. Τότε μπορεί να καταλάβει και να εκτιμήσει καταστάσεις.

Μου έταξε όμως δικαίωση με αυτό που θα έβλεπα στη κορυφή και είχε δίκιο.
Πρόκειται για ένα καλυβάκι στην κορυφή λιβαδάκι, που ονομάζεται έτσι λόγω ενός μικρού οροπεδίου που περιβάλει το καλύβι. Εν ολίγης φαίνεται σαν ένα λιβάδι που ξεπροβάλει ανάμεσα από τις κορυφές


















Θα περνούσαμε τζάμι. Τσιπούρα, μεζέδες, μπόλικη φωτιά και κυρίως μακριά από όλους και ιδίως από γυναίκες.
Αλλά αν είσαι γκαντέμης είσαι και θα σας πω στη συνέχεια γιατί.


Προς το παρών απολάμβανα τις ομορφιές του βουνού που ήδη έκαναν το μυαλό μου να ξεφύγει τελείως.
Χρώματα, μυρωδιές, σύννεφα, ήλιος εναλλάσσονταν συνεχώς προσφέροντας ένα μοναδικό πάρτη στης αισθήσεις μου.
Ξέχασα τα πάντα, ούτε η κούραση με πείραζε ούτε η αϋπνία.





























Μετά λοιπόν από 4 και κάτι ώρες φτάσαμε επιτέλους στον προορισμό μας.
Αφού πατήσαμε στο οροπέδιο ξεπρόβαλε σιγά σιγά και το καλύβι μπροστά μας, μέσα από την ομίχλη που επικρατούσε εκείνη την ώρα, η οποία βέβαια μέχρι να κάνουμε τα τελευταία 100 μέτρα εξαφανίστηκε!
Έτσι είναι το βουνό αυτές οι εναλλαγές δίνουν και παίρνουν στο λεπτό.

Τότε λοιπόν κάνουμε μία διαπίστωση. Δεν είμαστε μόνοι! Κάποιος είναι στο καλύβι. Κάποιος μας πρόλαβε!
Οκεϊ είπα…!!! θα βολευτούμε αρκεί να φτάνουν τα κρεβάτια γιατί έχει μόνο τέσσερα…
Αλλά είπαμε αν είσαι γκαντέμης… είσαι τελείωσε, δεν έχεις γιατρειά. Δεν βλέπεις τον Μητσοτάκη η γκαντεμιά του ούτε να πεθάνει τον αφήνει


Φτάνουμε λοιπόν στο καλύβι και μας περιμένει μια έκπληξη που δεν μπορούσα να την φανταστώ……
Στο καλύβι ήταν για διανυκτέρευση δυο ΓΥΝΑΙΚΕΣ……!!!!!!!!!
ΕΕΕΕ ΟΧΙ…..!!!!!!!
Και εδώ ρε πούστη μου…;;;;!!!!!
Πως βρεθήκαν μέσα σε αυτήν την ερημιά….!!! είναι δυνατόν…!!!!
Δεν φοβηθήκανε να έρθουν μόνες ως εδώ…;;;;;!!!!
Είμαι τόσο γκαντέμης….;;;;!!!!


ήθελα να σηκωθώ να φύγω. Τι να κάνω όμως το κατάπια.

Ευτυχώς όμως μετά το πρώτο σοκ, αμέσως σχεδόν βολευτήκαμε και τα πράγματα πήραν το δρόμο τους χωρίς πολλά πολλά


Αντίο αντρική κουβέντα και περισυλλογή.
Δεν πειράζει όμως… Περάσαμε καλά.
Είχε το χαβαλέ του.
Ολα τα άλλα τα κάναμε κανονικά
Φωτιά, μεζέδες, τσίπουρα και τα σχετικά…
Απλά η κουβέντα άλλαξε… Λέγαμε πάλι περί ανέμων και υδάτων




















(Εδώ ο φίλος μου πήγε καμιά 200 μέτρα μακριά για να κατουρίσει επειδή ντρεπόταν τα κορίτσια……)
Σε έπιασα ρε κουφάλα…. Χαχαχαχαα!!!!!

Να δούμε πόσο ακόμα.....

Η χρήση των ελβετικών αυτοκινητόδρομων και οδών ταχείας κυκλοφορίας υπόκειται για όλα τα μηχανοκίνητα οχήματα σε υποχρέωση πληρωμής διοδίων. Για μηχανοκίνητα οχήματα με μέχρι 3,5 t (ΕΙΧ, μοτοσικλέτες και τροχόσπιτα) υπάρχει υποχρέωση ειδικού σήματος (βινιέτας). Πριν από τη χρήση αυτοκινητοδρόμων και οδών ταχείας κυκλοφορίας πρέπει να αγοραστεί μία βινιέτα, η οποία ισχύει για απεριόριστες διαδρομές σε όλους τους αυτοκινητόδρομους και οδούς ταχείας κυκλοφορίας.

Μέλη της Εθελοντικής Ομάδας Δράσης Ν. Πιερίας ταξίδεψαν αυτή την εβδομάδα στο εξωτερικό, βρέθηκαν με ΙΧ επιβατικό αυτοκίνητο στην Ελβετία και αγόρασαν μια vignette. Το κόστος της; 31 Ευρώ για όλο το χρόνο, δηλαδή μέχρι το τέλος του 2010, με τη δυνατότητα χρήσης απεριόριστων διαδρομών, εννοείται και των πολυάριθμων τούνελ της ορεινής χώρας.















Δηλαδή, ο Ελβετός πολίτης πληρώνει 31 ευρώ το χρόνο και έχει τη δυνατότητα να χρησιμοποιεί ελεύθερα ολόκληρο το εθνικό οδικό δίκτυο της χώρας του.

Ο Έλληνας πολίτης, π.χ. ο κάτοικος Κατερίνης που εργάζεται στην Θεσσαλονίκη και πηγαινοέρχεται καθημερινά, πληρώνει 1.344 Ευρώ μόνο γι αυτή τη διαδρομή (20 εργάσιμες Χ 12 μήνες Χ 5,80 ? καθημερινά) και δεν έχει τη δυνατότητα αγοράς εκπτωτικής κάρτας, όπως συμβαίνει σε ολόκληρο τον κόσμο!

Οι Ελβετοί συνάδελφοι των φίλων μας δεν μπορούσαν να το πιστέψουν, λέγοντας: «Αυτό λέγεται κλοπή!». Οι δε πολιτικοί που υπέγραψαν την παραχώρηση της χρήσης των εθνικών μας δρόμων, κάτω από τέτοιους όρους, είναι πουλημένα τομάρια!

Αυτό, το τελευταίο, δεν είπαν οι Ελβετοί! Το είπαν οι Τσέχοι που καθόταν στο ίδιο τραπέζι! Κι εμείς βέβαια τους εξηγήσαμε, πως. απλά «ΔΕΝ ΠΛΗΡΩΝΟΥΜΕ».

Τους πιασαν στα πράσα!!!!!

Πολύς λόγος έχει γίνει για το θέμα των εναέριων ψεκασμών, που γίνεται από πάνω μας και εντελώς προκλητικά όλοι τους σωπαίνουν χωρίς να πουν κάποια δικαιολογία ούτε ένα ψέμα έστω.
Κατά καιρούς λοιπόν έπαιξαν διάφορα ντοκουμέντα από τις πράξεις αυτές.
Αυτό που σας παραθέτω είναι το ποιο δυνατό ντοκουμέντο που βγήκε στην επιφάνεια.
Απολαύστε το και την επόμενη φορά που θα θεωρήσετε ότι είστε ελεύθεροι άνθρωποι ξανασκεφτείτε το…